انگل دمودکس؛ انواع، علائم و روش های درمان آن - ورزش من و تو

انگل دمودکس چیست؟

دمودکس نوعی موجود میکروسکوپی هشت پاست که محل زندگی آن غدد چربی و فولیکول مو است. با توجه به تحقیقات صورت گرفته، تعیین شده است که این موجود از هزاران سال قبل در بدن انسان وجود داشته است. دمودکس ها موجوداتی با جثه بسیار ریز هستند که از سلول های مرده پوست تغذیه می نمایند.

این انگل ها در همه قسمت های بدن انسان زندگی می نمایند و در واقع در هر محلی که مویی روییده باشد می توان ردی از انگل دمودکس پوستی پیدا کرد. انواع انگل دمودکس در تاریکی هوا ظاهر می شوند و بعد از روشن شدن هوا استراحت آن ها آغاز می گردد.

تخم گذاری انگل دمودکس مایت، به فاصله 12 ساعت بعد از جفت گیری روی پوست بدن انجام می گردد. در هر مرحله تخم گذاری نیز چیزی در حدود 50 تا 60 تخم را در فولیکول پوست برجای می گذارد. طول عمر این انگل ها بین یک تا سه ماه متغیر است.

انواع انگل دمودکس

انگل دمودکس در دو نوع انگل دمودکس فولیکولاروم و دمودکس برویس وجود دارد. هرکدام از این انگل ها با علائم مختلفی بروز می نمایند.

انگل دمودکس فولیکولاروم

دمودکس فولیکولاروم بر روی پوست ظاهر می گردد و با وجود ناخوشایند بودن آن، مشکل جدی برای فرد به وجود نمی آید. از علائم دمودکس فولیکولاروم می توان به زبر شدن پوست، خارش و پوسته شدن پوست، وجود التهاب و جوش های عفونی، احساس سوزش در پوست و اگزما اشاره نمود.

این انگل ها به وسیله تماس با فرد بیمار، قابل انتقال است. این بیماری به وسیله نمونه برداری از پوست قابل تشخیص است و امکان ابتلا آن در افراد با بیماری های خاص مانند سرطان، ایدز، نقص سیستم ایمنی و مواردی از این قبیل بیشتر است.

انگل دمودکس برویس

دمودکس برویس یکی دیگر از انواع انگل دمودکس است که در نواحی دیگری از پوست بروز می نماید. علائم این بیماری هم مانند نوع فولیکولاروم به صورت قرمزی، پوسته شدن پوست و التهابات پوستی و احساس سوزش بروز می نماید. وجود این انگل در بدن باعث وخیم شدن بیماری های پوستی مانند اگزما و روزاسه می گردد.

این انگل نیز به وسیله تماس با فرد آلوده منتقل می گردد و امکان انتقال آن در افراد سالمند بیشتر است.

دمودکس ها در کدام قسمت بدن ظاهر می شوند؟

انواع انگل دمودکس بر اساس نوعی که دارند، در قسمت های مختلف بدن ظاهر می شوند. به عنوان مثال انگل دمودکس برویس در قسمت های گردن و قفسه سینه ظاهر می شوند.

در صورتی که انگل دمودکس فولیکولاروم بیشتر در قسمت های پوست صورت، اطراف چشم، پلک ها و در نواحی انتهای مژه ها ظاهر می شوند.

علائم دمودکس

با توجه به مطالبی که گفته شد، بیشتر مبتلایان به انواع انگل دمودکس، علائم بالینی شاخص و آزاردهنده ای ندارند. با این وجود ممکن است در بعضی از افراد به صورت علائمی مانند ریزش و خارش مو، التهابات پوستی، آکنه، چین و چروک در پوست، پیری زودرس پوست، کم پشت شدن مو و خارش و سوزش پوست بروز کند.

البته نوع علائم با توجه به نوع انگل و شدت آن در افراد مختلف فرق دارد. به عنوان مثال بر اساس شدت آن در بعضی از مبتلایان به صورت قرمزی بیش از حد پوست، کاهش آستانه تحریک پذیری، تغییر رنگ پوست در قسمت های آلوده به انگل، ضخیم شدن پوست و پلک ها همراه است.

راه های انتقال دمودکس

درست است که افراد با این انگل متولد نمی شوند اما انگل دمودکس مایت از جمله انگل های شایعی است که در بدن هر فرد ممکن است وجود داشته باشد. این انگل از افراد آلوده به بدن افراد سالم منتقل می گردد.

در واقع راه انتقال آن به وسیله تماس مستقیم با قسمت آلوده است. بعد از انتقال انگل بنا بر عوامل مختلفی مانند ضعف سیستم ایمنی، تعداد مایت ها افزایش پیدا می نماید.

از مهم ترین راه های انتقال می توان به موارد زیر اشاره نمود.

• استفاده کردن از وسایل شخصی دیگران مانند برس، حوله، لباس، لوازم آرایش و مواردی از این قبیل
• استفاده از اماکن عمومی آلوده مانند آرایشگاه، باشگاه، استخر و مانند آن
• سرد مزاجی همراه با ضعف سیستم ایمنی مؤثر در افزایش انگل های منتقل شده

روش تشخیص

تشخیص انگل دمودکس مایت در بدن تا زمانی که علائم و عوارض خاصی برای فرد ایجاد نکند، چندان لازم و ضروری نیست. جهت تشخیص این بیماری، پزشک متخصص ابتدا در خصوص علائم و نشانه های وجود این انگل در بدن سؤالاتی از بیمار می پرسد. در نهایت بعد از آنالیز علائم در صورت وجود تعداد زیاد انگل در فولیکول های مو، تشخیص احتمال ابتلا به دمودکس فولیکولاروم داده می گردد.

تشخیص قطعی این بیماری به وسیله انجام تست دمودکس پوستی انجام می گردد . به این صورت که با نمونه گیری از پوست در زیر میکروسکوپ حضور انگل در بدن مورد آنالیز قرار می گیرد.

روش انجام تست دمودکس

همان طور که گفته شد انواع انگل دمودکس قسمت های مختلفی از پوست بدن و مو را درگیر می نمایند. از آنجایی که این انگل ها موجودات ذره بینی ریزی هستند که با چشم غیر مسلح قابل تماشا نیستند؛ بنابراین جهت تشخیص آن احتیاج است از میکروسکوپ استفاده کرد.

در واقع در این تست، نمونه کوچکی از پوست یا مو قسمت آلوده برداشته می گردد و جهت آنالیز به آزمایشگاه های بالینی مجهز به دستگاه های میکروسکوپ پیشرفته فرستاده می گردد.

شرایط انجام تست دمودکس

برای انجام تست دمودکس مایت، احتیاج به برقراری یک سری شرایط است.

• اجتناب از شستن سر و گردن با مواد شوینده، 48 ساعت قبل از انجام تست
• خودداری از مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی، حدود 72 ساعت تا یک هفته قبل از انجام تست
• انجام تست در حدود یک هفته تا 10 روز بعد از پاک سازی پوست
• استفاده نکردن از لوازم آرایش در روز انجام تست

درمان انگل دمودکس

بعد از تشخیص انگل دمودکس پوستی به وسیله پزشک، احتیاج به درمان این بیماری است. جهت درمان این بیماری می توان از دو روش درمان دارویی و درمان خانگی استفاده کرد.

درمان انگل دمودکس به وسیله روش های خانگی

جهت درمان قطعی انواع انگل دمودکس، روش درمان دارویی به وسیله پزشک توصیه می گردد. اما گاهی اوقات با استفاده از روش های خانگی تا حدودی می توان جلوی پیشرفت انگل های دمودکس را گرفت.

• استحمام ملایم روزانه جهت کاهش چربی پوست که انگل ها از آن تغذیه می نمایند.
• شستن موها و مژه ها با استفاده از یک شامپوی ملایم مؤثر خواهد بود.
• استفاده از پاک نماینده غیرصابونی، دو بار در روز تا مانع از رشد انگل ها گردد.
• انجام لایه برداری مداوم پوست برای از بین بردن سلول های مرده و سیبوم موجود در آن توصیه می گردد.
• بعد از ورزش یا قرار گرفتن در معرض آفتاب، دوش گرفتن مفید خواهد بود.
• تا حد امکان از لوسیون ها و ضدآفتاب های چرب و روغنی پرهیز گردد.

درمان دمودکس با استفاده از روش های دارویی

در شرایطی که رعایت درمان های خانگی در جهت کاهش علائم انگل دمودکس مایت عمل نکند، احتیاج است به وسیله درمان های دارویی و پزشکی اقدام کنید. استفاده از انواع داروهای شیمیایی جهت درمان این انگل به کار می رود.

پزشک متخصص ممکن است از داروهای پیشنهادی زیر جهت درمان این انگل استفاده کند.

• مواد و داروهای شیمیایی تشکیل شده از گوگرد
• کروتامیتون
• مترونیدازول
• کرم بنزیل بنزیل
• سولفید سلنیوم
• و کرم های متشکل از اسید سالیسیلیک

دوره درمان دمودکس چقدر است؟

در حالت کلی نمی توان زمان دقیق و معینی را برای درمان انگل دمودکس بیان نمود. چرا که درمان این انگل به عوامل مختلفی مانند اندازه پیشرفت آن و نحوه درست استفاده از محصولات ضد انگل دمودکس مایت بستگی دارد.

به عنوان یک زمان تقریبی می توان دوره درمان دمودکس را بین 3 الی 4 ماه در نظر گرفت. هرچند که درمان عارضه های پوستی ناشی از این انگل به دوره درمان طولانی تری احتیاج دارد.

آیا شستشو دمودکس را از بین می برد؟

افراد مبتلا به انگل دمودکس مایت ممکن است احساس نمایند با شستشو مداوم قسمت های آلوده، می توان انگل را از بین برد. در صورتی که برخلاف تصور بسیاری از مبتلایان، شستشوی زیاد و مداوم، راه مناسبی جهت رهایی از شر انگل ها نیست. خوب است بدانید که شستشو نه تنها انگل را از بین نمی برد بلکه باعث آسیب رسیدن به پوست، ریزش مو و افزایش چشمگیر مایت ها خواهد بود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

درمان انگل دمودکس در افراد مختلف با علائم متفاوت یکسان نیست. برای درمان این انگل روش های مختلف خانگی و دارویی وجود دارد که در بخش بالاتر به آن اشاره شد. با این وجود در شرایطی که انگل نسبت به درمان های خانگی و دارویی هیچ واکنشی نشان نداد و روز به روز پیشرفت کرد، بهتر است فرد بیمار هرچه زودتر به پزشک مراجعه کند. افراد با سیستم ایمنی ضعیف و مبتلایان دارای عارضه های پوستی با علائم قرمزی و خارش بیش از حد پوست و پوسته پوسته شدن بهتر است در اولین موقعیت به پزشک مراجعه نمایند.

جمع بندی

دمودکس نوعی انگل است که در فولیکول مو و سلول های مرده پوست زندگی می نماید و از سیبوم و چربی های به جا مانده بر سطح پوست تغذیه می نماید. انواع انگل دمودکس در بدن افراد با علائم مختلفی بروز می نماید. وجود این انگل در بدن، در بیشتر موارد بدون ایجاد آسیب جدی به بدن است. اما در شرایطی ممکن است با بروز علائم آزاردهنده ای همراه باشد که بهتر است فرد مبتلا هرچه زودتر در جهت تشخیص قطعی و درمان آن اقدام کند.

در این مقاله از خبرنگاران به بیان علائم این بیماری، انواع آن و روش های درمان انگل دمودکس مایت پرداختیم. امیدواریم مورد توجه شما واقع گردد.