ضروت حفظ فضای سبز و اقلیم طبیعی محوطه ارگ باستانی نوشیجان - ورزش من و تو

مدیر پایگاه ملی میراث فرهنگی ارگ باستانی نوشیجان ملایر در نشست تخصصی آنالیز خاک شناسی و گیاه شناسی محوطه نوشیجان که با حضور اعضای هیأت علمی دانشکده کشاورزی و دانشکده منابع طبیعی دانشگاه ملایر، محیط زیست، منابع طبیعی و جهاد کشاورزی برگزار گردید، تخصصی به معرفی داشته های فرهنگی این اثر و جایگاه آن در سیطره باستانی شناسی ایران پرداخت.

ابراهیم جلیلی اضافه نمود: در محوطه دشت نوشیجان دو نکته برای ما بسیار حائز اهمیت است؛ اول نگهداری از پوشش گیاهی منطقه و جلوگیری از فرسایش خاک و تغییر اقلیم و دوم ایجاد فضای سبز متناسب با شرایط آب و هوایی و خاک شور دشت نوشیجان با نگاه به قوانین میراث فرهنگی حاکم بر محوطه و حرایم منطقه ها باستانی.

در ادامه این نشست فیلم کاوش های اثر نوشیجان ساخته روت استروناخ نمایش داده شد و اعضا به بیان نظرات خود پرداختند و مقرر شد امکان اجرای ممیزی طرح مرتع داری منطقه به وسیله منابع طبیعی با همکاری دانشگاه مورد آنالیز قرار گیرد.

بعلاوه طبق تفاهم اجرا شده اساتید برای سرانجام نامه دانشجویان رشته های منابع طبیعی و کشاورزی موضوعات مرتبط با پوشش گیاهی دشت شورکات را معرفی نمایند و مقالات و سرانجام نامه های مرتبط کار شده در اختیار پایگاه نوشیجان نهاده شده و جلسه بعدی در پایگاه نوشیجان برگزار و بازدید میدانی از منطقه صورت پذیرد.

ارگ نوشیجان یکی از قدیمی ترین بناهای دنیا محسوب می گردد. این ارگ در شهرستان ملایر و در روستای شوشاب واقع شده است. آنالیز های باستان شناسی نشان داده که این تپه باستانی دارای سه طبقه تاریخی است که طبقه اول متعلق به دوران مادها، طبقه دوم مربوط به دوران هخامنشیان و طبقه سوم مربوط به حکومت ساسانیان بود. تپه نوشیجان در سال 1343 کشف و در سال 1346 ثبت ملی شد. این بنا در 20 کیلومتری شمال غرب ملایر بر روی صخره ای طبیعی و مشرف به جلگه ای به نام شورکات نهاده شد. نوشیجان در لغت به معنای جایگاه نوش یا جایگاه انوش است که نوش یا انوش ظاهرا نام زنی بوده که بر منطقه حکومت میکرد.

در نوشیجان نمونه هایی از نخستین پول های بشری نیز پیدا شده که نام این پول ها سیگلو و از جنس نقره بوده و به دوران مادها تعلق دارد. بعلاوه، این پول ها به شکل حلقه های توخالی یا حلقه های مارپیچ از فلز نقره ساخته شده اند.