سفر به شهر باستانی فنگ هوانگ (شهر ققنوس)، چین
به گزارش ورزش من و تو، این گزارش به بررسی جامع شهر باستانی فنگهوانگ، معروف به شهر ققنوس، در استان هونان چین میپردازد. فنگهوانگ که به عنوان "زیباترین شهر چین" شناخته میشود، به دلیل معماری باستانی به خوبی حفظ شده، فرهنگ غنی اقوام میائو و توجیا، و مناظر طبیعی خیرهکننده، شهرت جهانی دارد . این شهر با حفظ بافت تاریخی و فرهنگی خود، در تاریخ 28 مارس 2008 در فهرست آزمایشی میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است .
1. معرفی و تاریخچه: از پادگان نظامی تا مرکز فرهنگی
شهر باستانی فنگهوانگ (Fenghuang)، که در لغت به معنای "ققنوس" است، در جنوب غربی استان هونان چین واقع شده است . این شهر نام خود را از یک افسانه کهن گرفته است که طبق آن، دو ققنوس بر فراز این شهر پرواز کرده و چنان مجذوب زیبایی آن شدند که برای همیشه در آنجا ماندگار شدند.
1.1. تأسیس به عنوان یک دژ نظامی
اگرچه قدمت سکونت در این منطقه به قرن هفتم بازمیگردد، اما اهمیت استراتژیک آن در دوران سلسله مینگ (1368-1644) به اوج رسید . بافت تاریخی و ساختار شهری کنونی آن عمدتاً متعلق به دوران سلسلههای مینگ و چینگ (1644-1912) است . پیشینه فنگهوانگ عمیقاً با تاریخ پرتنش قوم میائو (Miao) و امپراتوری چین گره خورده است .
در دوران سلسله مینگ، به دلیل مقاومت قوم میائو در برابر گسترش سرزمینی امپراتوری و تلاش برای حفظ استقلال فرهنگی خود، درگیریهای متعددی در منطقه رخ داد . در واکنش به این تنشها، سلسله مینگ در سال 1554 ساخت دیوار بزرگ جنوبی را آغاز کرد . این دیوار 190 کیلومتری نه تنها یک مرز نظامی برای دفاع از قوم هان در برابر حملات قوم میائو بود، بلکه یک مرز فرهنگی و اقتصادی نیز محسوب میشد که تجارت و مهاجرت را کنترل میکرد .
حدود 150 سال بعد، در سال 1704 و در دوران امپراتوری کانگشی از سلسله چینگ، فنگهوانگ رسماً به عنوان یک پادگان نظامی تأسیس شد تا کنترل امپراتوری بر این منطقه مرزی تقویت شود . این شهر برای دههها مرکز قیامهای مردم میائو بود که مهمترین آن بین سالهای 1854 تا 1873 رخ داد .
1.2. تحول به مرکز تجاری و فرهنگی
با گذشت زمان و آرام شدن تدریجی درگیریها، فنگهوانگ از یک پادگان نظامی صرف به یک مرکز مهم تجاری و تبادل فرهنگی بین اقوام هان، میائو و توجیا تبدیل شد . موقعیت استراتژیک آن به عنوان دروازهای میان استانهای هونان و گوئیژو، این تحول را تسریع بخشید و بازرگانان و صنعتگران را به این منطقه جذب کرد .
فنگهوانگ به دلیل زیبایی و اهمیت تاریخیاش لقب "جاذبه توریستی ملی AAAA" چین را به خود اختصاص داده است .
2. موقعیت جغرافیایی و طبیعت
فنگهوانگ در منطقه خودمختار توجیا و میائو شیانگسی، در غرب استان هونان قرار دارد . این شهر در دامنههای کوههای وولینگ و در کنار رودخانه خروشان "توجیانگ" (Tuojiang یا Tuo River) ساخته شده است که قلب تپنده شهر محسوب میشود . این رودخانه از میان شهر عبور کرده و مناظر بینظیری را خلق میکند. آب و هوای این منطقه نیمهگرمسیری و مرطوب است، با زمستانهایی کوتاه و معتدل و تابستانهایی گرم و مرطوب .
3. معماری و جاذبههای گردشگری
معماری فنگهوانگ ترکیبی هنرمندانه از کارایی و سازگاری با طبیعت است. این شهر بیش از 200 ساختمان مسکونی قدیمی، 20 خیابان سنگفرش شده و دهها پل و معبد تاریخی را در خود جای داده است .
3.1. خانههای چوبی دیاجیائولو (Diaojiaolou)
یکی از نمادهای اصلی فنگهوانگ، خانههای چوبی دیاجیائولو یا "خانههای پایهدار" هستند که به شکلی هنرمندانه بر روی ستونهای چوبی در امتداد رودخانه ساخته شدهاند . این سبک معماری که قرنها قدمت دارد و عمدتاً توسط اقوام میائو و توجیا توسعه یافته، پاسخی هوشمندانه به شرایط محیطی بوده است . هدف اصلی از این سبک، محافظت از ساکنان در برابر سیلابهای فصلی، رطوبت، حشرات و استفاده بهینه از زمین محدود بوده است . این خانهها معمولاً دو یا سه طبقه دارند که طبقه همکف به عنوان انبار و طبقات بالاتر برای سکونت استفاده میشوند .
3.2. پل رنگینکمان (Hong Qiao)
پل رنگینکمان که به "پل باد و باران" نیز شهرت دارد، یکی از شاخصترین بناهای فنگهوانگ است . این پل سرپوشیده دو طبقه با قدمتی بیش از 600 سال، به اوایل سلسله مینگ بازمیگردد . طبقه اول یک گذرگاه عمومی و بازاری پرجنبوجوش است و طبقه دوم به عنوان یک فضای فرهنگی و مکانی برای تماشای مناظر پانورامای شهر عمل میکند .
3.3. اقامتگاه سابق شن کونگون و تأثیر رمان «شهر مرزی»
این خانه که زادگاه یکی از بزرگترین نویسندگان مدرن چین، شن کونگون (1902-1988)، است، اهمیتی نمادین برای فنگهوانگ دارد . شهرت جهانی فنگهوانگ بیش از هرچیز مدیون رمان مشهور او «شهر مرزی» (Border Town) است که در سال 1934 منتشر شد .
- تأثیر ادبی: شن کونگون که خود از تباری با ریشههای قوم میائو بود، در این رمان تصویری شاعرانه و ایدئال از زندگی ساده، آداب و رسوم محلی و طبیعت بکر منطقه ارائه داد . این اثر، فنگهوانگ را به عنوان نمادی از یک «بهشت گمشده» و پناهگاهی در برابر تباهیهای دنیای مدرن به جهان معرفی کرد .
- پیامدهای شهرت:
- مثبت: شهرت حاصل از رمان، موج عظیمی از گردشگران را به سوی فنگهوانگ روانه کرد که منجر به رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال شد . همچنین توجه ملی و جهانی به حفظ معماری باستانی شهر را تقویت کرد . امروزه یک نمایش زنده بزرگ بر اساس این رمان، یکی از جاذبههای اصلی شهر است .
- منفی: هجوم گردشگران، شهر را با چالش تجاریسازی افسارگسیخته مواجه کرده است . بسیاری از کافهها و بارهای پر سر و صدا، در تضاد با آرامش توصیف شده در رمان هستند و هویت فرهنگی شهر را تهدید میکنند .
- موزه: اقامتگاه سابق شن کونگون که یک خانه حیاطدار سنتی به سبک سلسله چینگ است، امروزه به موزهای برای نمایش آثار او تبدیل شده و «معبد کنفوسیوس جنوب چین» لقب گرفته است .
3.4. دیگر جاذبههای تاریخی
- تالار اجدادی خانواده یانگ (Yang Family Ancestral Hall): این تالار که در سال 1836 ساخته شده، نمونهای برجسته از معماری قومی با کندهکاریهای بسیار ظریف است و امروزه میزبان نمایشهای فرهنگی است .
- کاخ وانشو (Wanshou Palace): این مجموعه معماری وسیع که در دوران مینگ و چینگ ساخته شد، امروزه به عنوان موزه فرهنگ عامه و مردمشناسی فنگهوانگ فعالیت میکند .
- دیوار بزرگ جنوبی و قلعه هوانگ سی کیاو: دیوار بزرگ جنوبی که در دوران مینگ برای دفاع در برابر قوم میائو ساخته شد، یک مرز نظامی و فرهنگی مهم بود . قلعه سنگی هوانگ سی کیاو نیز که قدمت آن به سلسله تانگ بازمیگردد، یک دژ نظامی باستانی کاملاً حفظشده است .
4. فرهنگ، هنر و تجربیات منحصر به فرد
فنگهوانگ خانه اقوام مختلفی از جمله میائو (Miao)، توجیا (Tujia) و هان (Han) است و مرکز فرهنگ غنی و سنتهای این اقوام به شمار میرود .
4.1. قایقسواری بر رودخانه توجیانگ: تضاد رؤیایی روز و شب
قایقسواری با قایقهای چوبی سنتی «وُپنگ» (Wupeng) بر روی رودخانه توجیانگ، تجربهای است که نباید از دست داد .
- مناظر روز: در طول روز، قایقسواری شما را به قلب زندگی روزمره مردم محلی میبرد و میتوانید زنانی را ببینید که در کنار رودخانه لباس میشویند و بازتاب خانههای معلق را بر سطح آب تماشا کنید .
- جادوی شبانه: با غروب آفتاب، هزاران فانوس قرمز و نورپردازیهای رنگارنگ، فضایی جادویی و بینهایت رمانتیک ایجاد میکنند .
4.2. طعمهای منحصربهفرد: آشپزی اقوام میائو و توجیا
غذاهای فنگهوانگ، به ویژه غذاهای تند و ترش اقوام میائو و توجیا، تجربهای فراموشنشدنی است .
- سوپ ماهی ترش (Sour Fish Soup): نماد آشپزی قوم میائو که طعم ترش آن از تخمیر طبیعی آب برنج، گوجهفرنگی و فلفل تهیه میشود .
- اردک پخته با خون (Blood-Cured Duck): یکی از متمایزترین غذاهای غرب هونان که در آن برنج چسبناک با خون اردک مخلوط، بخارپز و سرخ شده و سپس با گوشت اردک پخته میشود .
- آبنبات زنجبیلی (Ginger Candy): این شیرینی تند و شیرین، یکی از معروفترین سوغاتیهای فنگهوانگ است .
4.3. صنایع دستی قوم میائو: روایتی از هویت
صنایع دستی قوم میائو، حاملان فرهنگ، تاریخ و هویت این قوم هستند .
- جواهرات نقره: برای قوم میائو، نقره نماد سلامتی، ثروت و محافظی در برابر ارواح خبیث است . این هنر که در فهرست میراث فرهنگی ناملموس چین ثبت شده، به عنوان "تاریخ پوشیدنی" قوم میائو شناخته میشود و نقوش آن دارای معانی عمیق فرهنگی هستند .
- پارچههای باتیک (Batik): این هنر باستانی رنگرزی با موم، قدمتی بیش از 2000 سال دارد . از آنجا که قوم میائو زبان نوشتاری نداشتهاند، این طرحها به عنوان یک زبان بصری برای ثبت تاریخ و افسانههایشان عمل کردهاند .
4.4. جشنوارههای سنتی
- جشنوارههای قوم میائو: جشنوارههایی مانند گانچیو (Ganqiu)، سییوئهبا (Siyueba) و سایوئه سان (Sanyuesan) با رقص و موسیقی پرشور برگزار میشوند .
- جشنوارههای قوم توجیا: مهمترین جشن این قوم، سال نوی توجیا (Gannian) و جشنواره باستانی شِهبا (Sheba) برای پرستش نیاکان است .
5. وضعیت در فهرست یونسکو و چالشهای حفاظتی
شهر باستانی فنگهوانگ در 28 مارس 2008 در فهرست آزمایشی میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید . این نامزدی بر اساس چندین معیار فرهنگی صورت گرفته است:
- معیار (i) و (iv): شاهکاری از نبوغ خلاق انسان در ترکیب سکونتگاه با چشمانداز طبیعی و نمونهای برجسته از رابطه هماهنگ بین انسان و طبیعت .
- معیار (ii): نمونهای برجسته از تبادلات فرهنگی میان اقوام مختلف .
- معیار (iii): گواهی بینظیر بر سنت فرهنگی زنده اقوام میائو و توجیا .
بزرگترین چالش پیش روی فنگهوانگ، ایجاد تعادل بین حفاظت از میراث و توسعه گردشگری است . تجاریسازی بیش از حد، آسیب به هویت فرهنگی و مشکلات زیستمحیطی از مهمترین تهدیدها هستند . حوادثی مانند سیل شدید در سال 2014 نیز آسیبپذیری این میراث را نشان داد .
6. راهنمای جامع سفر و اطلاعات گردشگری
6.1. راههای دسترسی و بلیط ورودی
با افتتاح ایستگاه قطار سریعالسیر Fenghuang Gucheng، دسترسی به این شهر از شهرهایی مانند چانگشا (1.5-2.5 ساعت) و ژانگجیاجی (1 ساعت) بسیار آسان شده است .
- نکته مهم در مورد بلیط: در سال 2013، عوارض ورودی 148 یوانی برای کل شهر وضع شد که با اعتراض شدید کسبه محلی مواجه گشت . این قانون در سال 2016 لغو شد و اکنون ورود به شهر باستانی رایگان است، اما بازدید از جاذبههای داخلی نیازمند تهیه بلیط جداگانه است .
6.2. بهترین زمان بازدید و اقامت
- بهترین زمان: بهار (آوریل تا ژوئن) و پاییز (سپتامبر تا نوامبر) به دلیل آب و هوای معتدل، بهترین زمان برای سفر هستند . از سفر در ایام تعطیلات ملی چین خودداری کنید.
- اقامت و سوغات: فنگهوانگ طیف گستردهای از اقامتگاهها از مهمانخانههای سنتی کنار رودخانه تا هتلهای مدرن را ارائه میدهد . آبنبات زنجبیلی، زیورآلات نقره و پارچههای باتیک از معروفترین سوغات آن هستند .
خلاصه
شهر باستانی فنگهوانگ، واقع در استان هونان چین، یک مقصد گردشگری استثنایی است که در فهرست آزمایشی میراث جهانی یونسکو قرار دارد . این شهر که در ابتدا به عنوان یک پادگان نظامی در دوران سلسلههای مینگ و چینگ برای کنترل قوم میائو تأسیس شد، به مرور به یک مرکز مهم تجاری و فرهنگی تبدیل گشت . شهرت جهانی آن به شدت تحت تأثیر رمان «شهر مرزی» اثر نویسنده بزرگ، شن کونگون، قرار دارد که تصویری شاعرانه از این منطقه ارائه داد و منجر به رونق گردشگری شد . ویژگیهای برجسته معماری آن شامل خانههای چوبی پایهدار (Diaojiaolou) و پل تاریخی رنگینکمان (Hong Qiao) است . فرهنگ غنی این منطقه در غذاهای منحصر به فردی مانند سوپ ماهی ترش و صنایع دستی بینظیری چون جواهرات نقره و پارچههای باتیک قوم میائو تجلی مییابد . با این حال، فنگهوانگ با چالشهای جدی ناشی از تجاریسازی بیش از حد و حفظ اصالت فرهنگی خود در برابر هجوم گردشگری روبروست . دسترسی به شهر با قطار سریعالسیر آسان بوده و بهترین زمان بازدید از این جواهر تاریخی، فصول بهار و پاییز است .