جادوگر کروات درگذشت - ورزش من و تو

اما دوران خوشی اوگرشیچ کوتاه بود. به زودی یوگسلاوی در حال تجزیه بود و فرانجو توجمان در کرواسی، منطقه زادگاه خانم اوگرشیچ که در سال 1991 اعلام استقلال کرد، به قدرت رسید. خانم اوگرشیچ که پیشتر، چند قومیتی بودن یوگسلاوی را تحسین نموده بود، علیه این ناسیونالیسم تهاجمی سخن گفت و از پاک شدن تاریخ یوگسلاوی ابراز تاسف کرد.

اوگرشیچ در سال 1991 به آمستردام رفت و سپس مدتی را به عنوان مدرس در یکی از دانشگاه های هلند گذراند. او در سال 1992 به زاگرب (مرکز کرواسی) بازگشت اما متوجه شد که در مطبوعات مورد تحقیر نهاده شده و همکارانش در دانشگاه زاگرب، جایی که به مدت 20 سال در آن حضور داشت، او را طرد نموده بودند. او مورد آزار و اذیت و تهدید نهاده شد و متوجه شد که نمی تواند کاری در آنجا منتشر کند. به او و چهار نویسنده دیگر برچسب جادوگران کروات زده بودند.

او در سال 1999 زمانی که در دانشگاه کارولینای شمالی تدریس می کرد، به چاپل هیل هرالد گفت: ابتدا شوکه شدم، اما سپس آن را به عنوان یک نام شریف پذیرفتم. تصمیم گرفتم جارویم را بردارم و پرواز کنم.

اوگرشیچ در سال 1993 کرواسی را برای همواره ترک کرد. مجموعه مقالات او در سال 1995 با عنوان فرهنگ دروغ که شامل نوشته هایی بود که از سال 1991 تا 1994 نوشته بود، تشریح دقیقی از چگونگی دستکاری هویت های ملی و قومی منطقه برای خدمت به شخصی بود که در مسند قدرت قرار داشت. او در خصوص شهر کوچکی نوشت که زمانی برای گرامیداشت تولد جوسیپ بروز تیتو، رئیس جمهور دیرینه یوگسلاوی، بیشه درختی کاشته بود اما در موج ناسیونالیسم کرواسی در دهه 1990 این درختان را قطع کردند.

از جمله آثار اوگرشیچ که به فارسی ترجمه شده اند می توان به وزارت درد، البته که عصبانی هستم و بابا یاگا تخم گذاشت اشاره نمود.