کشف شهر گمشده 4000 ساله در همسایگی ایران - ورزش من و تو

گروهی از باستان شناسان فرانسوی در پی جستجوهای خودشان در کونارا که منطقه ای نزدیک به کوه های زاگرس و در کردستان عراق بودند متوجه بقایای یک باستانی شدند. باستان شناسان این منطقه با توجه به تحقیقاتی که انجام داده اند متوجه موقعیت استراتژیک این شهر در آن زمان شدند و در دوازه امپراتوری اکد قومی سامی نژاد بود که در شمال حاک میانرودان و در حوالی شهر بغداد امروزی زیست می کرده است. قوم آکدیان در سال 2500 هجری قمری در نزاع با سومریان پیروز شدند و دوره حکومت پادشاهی شخصی به نام سارگون از سال 2334 قمری توانستند تسلط خودشان را از کرمانشاهان تا شام و دریای مدیترانه گسترش دادند که در حقیقت می توان گفت اولین امپراتوری بزرگ بین النهرین بوده است.

بنابر گفته تیم فرانسوی، شهر گمشده 4000 ساله به احتمال زیاد متعلق به مردمی که در کوهستان های ایران زندگی می کردند نیز بوده است. این قوم در حقیق در ایران بودند و از حدود 4000 سال پیش از میلاد در سرزمینی که در استان کرمانشاه واقع بوده است و در قسمت هایی از کردستان و آذربایجان نیز سکونت داشتند و نزدیک به 2000 سال هم در این نوحی زیست می کرده اند. قوم لولوبیان در اواخر دوران خود دارای حکومت شده و با بعضی از همسایگان خود در جنگ بوده اند نیز معروف هستند. قدمت این شهر به اواخر هزاره سوم پیش از میلاد باز می گردد، این شهر بی نام ممکن است پایتخت لولوبی (Lullubi) بوده باشد.

این افراد کوهستان نشین در کتاب مقدس بین النهرین باستان با عنوان بربرها معرفی شده اند و در حقیقت آنچه ها می تواند حدس زد این است که آن ها آدم های وحشی بودند. یک اثر از این قوم که در موزه لوور فرانسه به نمایش گذاشته شده حکاکی هایی از حاکمان اکد است که نامش Naram Sin می باشد و نشان دهنده آن است که این شخص چگونه پیروزی خود بر لولوبی (Lullubi) را گرامی می دارد. تا به حال، در ادبیات فقط چند اشاره به این مردمان وجود دارد. بر اساس یافته های منتشر شده در مجله مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) در 19 مارس 2019، در سال های 2012 تا 2018 در محل کونارا (Kunara) نیز شش کارگاه حفاری شده است.

بنابر حفاری هایی لایه های بالایی و پایینی شالوده های سنگی با اندازه های قابل توجه مشاهده شده است که قدمت آن ها نزدیک به 2200 سال از میلاد مسیح بوده و در میان این یافته ها تعدادی لوح رسی که شامل نشانه های خط میخی می شوند هم نیز کشف شده است. هر کدام از این لوح های رسی که ظاهری شبیه به مستطیل دارند طولی برای با 16 سانتی متر را شامل می شوند و این نشان دهنده لولوبی درست همانند دیگر تمدن های پیشرفته بین النهرین باستان با دانش لازم جهت داد و ستد بوده است.

یک متخصص خط میخی CNRS به نام فیلیپ کلنسر در مورد این لوح های شهر گمشده 4000 ساله نیز اعلام کرده است: کسانی که نسخه های خطی لوح های رسی را ساختند درک کاملی از نوشتار اکد و سومری را به خوبی همسایگان بین النهرینی اش داشته است. بعضی از این لوح های یافت شده اطلاعاتی در رابطه با مخازن بزرگی را فراهم کرده است، این مخازن بزرگ می توانسته فعالیت های کشاورزی گسترده ای را پشتیبانی کند. همچنین یک سیستم آبکمک نیز به منظور کمک به رشد محصولات زراعی در آنجا وجود داشته است.

لوح ها علاوه بر آن که یک واحد اندازه گیری تاکنون ثبت نشده ای استفاده کرده اند که متفاوت از مجموعه زبان های بین النهرین است. لولوبی تقریبا از واحد اندازه گیری خودشان برای جزئیات داد و ستد استفاده می کردند که این نشانه ای که قوی است که آن ها به طور مستقل عمل می کرده اند. اگرچه اکادایان توانالولوبی را تحت الشعاع قرار می دادند. اما الین تنو Aline Tenu به عنوان یک باستان شناس برجسته در تیم، در بیانیه ای گفته است: شهر کونارا (Kunara) عناصر جدیدی در مورد افراد ناشناخته ای که در محدوده مطالعات بین النهرین باقی مانده اند را فراهم می کند.

حفره هایی در محل کونارا واقع شده است که چشم اندازهای بسیار وسیعی را در بر می گیرد. کسانی که در شهر گمشده 4000 ساله زندگی می کردند احتمالا روابط اقتصادی قوی ای با مناطق دور از دسترسی خود داشته اند. آن ها در شمال سمت آناتولی و فراتر از آن به منطقه قفقاز و به سوی شرق جایی که توسط ایرانیان باستان گسترش یافته بود. مصنوعات بسیار مانند ابزارهای سنگی حکاکی شده از ابسیدین، کارنلیان و بازالت نشان می دهد که احتمال این شهر با سرزمین های دور نیز در ارتباط بوده اند.

شخصی به نام تنی در مورد شهر گمشده 4000 ساله چنین گفته است: این شهر به قطع یکی از شهرهای پر رونقی بوده که سنگ های نادری همچون ابسیدین برای تولید ابزارهای کاملا معمولی مورد استفاده قرار می گرفته است.

علاوه بر این موارد استخوان های پیدا شده متعلق به حیوانات مختلف از جمله شیرها و خرس ها نشان دهنده این است که این شهر متعلق به یک جامعه پیشرفته است. حیوان هایی که از این نوع ارزش به خصوص در آن زمان داشته اند و بقایای آن ها در اطراف کونارا احتمالا اثبات کننده فعالیت های شاد و شکار سلطنتی است. علاوه بر این موارد بقایای بزها، گوسفندان و دیگر دام ها نشان دهنده سیستم توسعه یافته کشاورزی بوده است.

منبع: www.foxnews.com