نقد و آنالیز Mafia: Definitive Edition - دار و دسته سیسیلی ها - ورزش من و تو

با ما همراه باشید و با تور ارزان ایتالیا از به بهترین کشور اروپا سفر کنیم و در شهرهای ونیز، فلورانس و رم بگردیم و بناهای تاریخی این کشور تاریخی را از نزدیک ببینیم.

بگذارید همین ابتدای کار یک موضوع را تعیین کنیم؛ بازسازی مافیا از بازی اصلی بهتر است. البته که این موضوع چیزی از ارزش بسیار بالای بازی اصلی کم نمی نماید، چون به لطف مافیاست که امروز شاهد ساخت این بازسازی شگفت انگیز هستیم و این بازسازی، همه چیز خود را مدیون پایه و اساس بسیار خوب بازی اصلی است.

بازسازی مافیا، داستانی فراموش نشدنی را به بهترین شکل ممکن و حتی فراتر از آنچه به خاطر دارید، دوباره برایتان تعریف می نماید؛ آن هم ضمن اینکه مطمئن می گردد تا عینا فرایند مراحل و جریان بازی در همه حال وفادار به بازی اصلی باشد.

اگر بخواهیم Mafia: Definitive Edition را به شکل معمول آنالیز و با دیگر بازی های اکشن محیط باز مقایسه کنیم، چندان نتیجه خوبی نمی گیریم. بازی بسیاری از استانداردهای معمول سبک را رعایت نمی نماید و این موضوع برای کسی که به دنبال یک اکشن محیط باز جی تی ای-طور سراغ بازی آمده، در ذوق می زند. با این حال، اگر این واقعیت را درک کنیم که همه چیز مافیا، چه بازی اصلی و چه بازسازی اش، در خدمت تعریف یکی از بهترین قصه های صنعت بازی طراحی شده، به خوبی تصمیمات گرفته شده را درک می کنیم و به نبوغ مافیا پی می بریم.

برای هواداران

می توانید مطمئن باشید که هرگز بدون آنالیز مافیای اصلی، صحبت از بازسازی آن را آغاز نخواهیم کرد. چه از موفقیت های بازی اصلی مطلع باشید و چه نه، در چند پاراگراف بعدی قرار است ستایش های ما از مافیای سال 2002 را بشنوید. مافیا اولین بازی در سبک خود نیست؛ طوری که هم زمان با آن، بازی های اکشن محیط باز دیگری هم به بازار آمدند، اما هیچ کدام رویه مافیا را در ساخت جهانیی واقع گرایانه و تمرکز روی قصه گویی، پیش نگرفته بودند.

تصمیم سازندگان مافیا در ساخت جهانیی که حدودا بر اساس قوانینی واقعی کار می نماید، فرایند آن را کاملا تحت تأثیر قرار داده بود؛ طوری که به جرأت می توان گفت همه بخش ها و سیستم های مافیا، به عنوان یک ویدیوگیم اساسا هم لذت بخش نبودند. با این حال، به خاطر همین سطح توجه است که جهانی مافیا باورپذیر می گردد. ساعت ها طول می کشد تا در مافیا یک تفنگ به دست بگیرید، اما زمانی که موعد استفاده از تفنگ فرا می رسد، به خاطر جریانی که در داستان و گیم پلی تا آن نقطه طی نموده اید، اولین شلیک شما معنای بیشتری پیدا می نماید و ارزش آن را کاملا درک می کنید.

حتی رانندگی در شهر مافیا هم به سادگی دیگر بازی ها نبود. اگر حتی کمی در شهر سرعت رانندگی تان زیاد گردد، پلیس خودروی شما را نگه می دارد و یک برگ جریمه تحویلتان می دهد؛ گذر از چراغ قرمز که دیگر به جای خود. چنین مکانیک هایی به خودی خود در یک بازی ویدیویی سرگرم نماینده نیستند، اما در مافیا به خوبی جای می گیرند و کاری می نمایند تا جهانی بازی، واقعی تر و باورپذیرتر به نظر برسد. در واقع، کارگردان مافیا با قرار دادن چنین مکانیک هایی در بازی، می خواهد ضمن واقعی تر کردن جهانی بازی، با مکانیک ها قصه تعریف کند و به مخاطب خود بگوید که یک راننده تاکسی بی پول، در خیابان ویراژ نمی دهد و ملت را زیر نمی نماید.

ساختار مافیا، به عنوان یک بازی اکشن که نقشه ای عظیم و باز دارد، کاملا برخلاف بازی های این سبک عمل می نماید. معمولا انتظار دارید تا وقتی نقشه ای عظیم در مقابلتان گذاشته می گردد، بخش به بخش آن پر باشد از مأموریت و مرحله مختلف با چالش های پرش از در و دیوار و چیزهایی شبیه به آن. مافیا هرگز به این شکل عمل نمی نماید. نقشه بازی، در واقع محیطی است برای تعریف مراحل خطی آن؛ طوری که خبری از گشت و ذار در محیط بازی و دریافت مأموریت های مختلف در بازی نیست.

نکته این جاست که این تصمیم، نه به خاطر صرفه جویی در فراوری محتوا اتخاذ شده، بلکه سازندگان با این کار مطمئن شده اند حواستان ذره ای پرت اتفاقات و موضوعات دیگری به غیر از خط داستانی اصلی نمی گردد. البته که بازی مأموریت فرعی و مراحل و چالش های مختلف هم دارد؛ اما این مراحل فرعی در بخشی کاملا مجزا در بازی قرار داده شده اند که فقط در نتیجه تمام کردن داستان بازی، آزاد می شوند.

مافیا خیلی اوقات استانداردهای معمول طراحی ویدیوگیم را رعایت نمی نماید، اما پشت هر تصمیمی که برای بازی گرفته شده، دلیلی است که به خوبی آن را توجیه می نماید.

در خدمت داستان

به این دلیل این همه از مافیای اصلی صحبت کردیم که به یک نکته برسیم؛ هرچه درباره مافیای اصلی در بالا گفتیم، برای بازسازی مافیا هم صدق می نماید. مافیای اصلی را در نظر بگیرید، با تمام بخش های مختلفش، اعم از جهان و داستان و مراحل و خودروها، سپس آن را از نظر بصری و کیفیت ساخت، در ذهن خود شبیه به بازی های امروزی تصور کنید؛ نتیجه نهایی Mafia: Definitive Edition است.

سازندگان بازسازی مافیا تمام کوشش خود را نموده اند تا بازی وفادار به نسخه اصلی باشد. اگر سال هاست مافیا را بازی ننموده اید، احتمالا خاطراتی که از مافیای اصلی در ذهنتان نقش بسته، بسیار باکیفیت تر از بازی اصلی است؛ طوری که به هنگام بازی کردن بازسازی مافیا، چپ و راست از بازی اصلی تمجید می کنید و به سازندگان مافیای اصلی آفرین می گویید. با این حال، تنها زمانی به کوشش بسیار عظیم سازندگان بازسازی مافیا پی می برید که مثل ما پس از بیش از یک دهه، دوباره نگاهی به مافیای اصلی بیاندازید و آن را با بازسازی مافیا مقایسه کنید. کیفیت بازی از زمین تا آسمان فرق نموده است.

فقط هم از کیفیت گرافیک و تعداد چندضلعی هایی که شخصیت ها را تشکیل می دهند صحبت نمی کنیم؛ کیفیت میان پرده ها بالا رفته و کارگردانی آن ها بهتر شده است و بازیگرهای بسیار خوبی در آن ها ایفای نقش می نمایند، موسیقی بازی کاملا از نو نواخته شده و گیم پلی هم بسیار مدرن تر شده است.

با این حال، می توانیم یکی دو ایراد هم به این بازسازی وارد کنیم. از طرفی می گوییم که میان پرده ها، جهانی بازی، نقشه و بسیاری از بخش ها رنگ و بوی بازی های مدرن را گرفته اند، اما وقتی کنترلر را به دست می گیریم و تامی آنجلو را حرکت می دهیم، حس و حال خوب دیگر بخش های بازی به ما منتقل نمی گردد. اکشن و تیراندازی بازی اصلا در حد و اندازه کیفیت دیگر بخش هایش نیست. تیراندازی و مبارزه های تن به تن کاملا شبیه به مافیا 3 هستند؛ می توانید به هنگام تیراندازی سنگرگیری کنید یا پس از تعدادی مشت و لگد، دشمنان را با یک حرکت تمام نماینده از پای در بیاورید. با این حال، نه نشانه گیری و تیراندازی در بازی حس خوبی دارد و نه جاخالی دادن و حمله کردن با مشت.

بخش های اکشن بازی کار خود را به خوبی انجام می دهند، ولی در سطح آنچه گرافیک و داستان مقابل مان می گدارند، نیستند. تعیینا با حرکات بسیار نرم تر و مکانیک های سرگرم نماینده تری در مقایسه با نسخه اصلی مافیا طرف هستیم؛ ولی فرایند بازی باز هم در مقایسه با دیگر اکشن های مدرن، فاصله زیادی تا خوب بودن دارد. خوشبختانه، بازی در ساختار ذره ای شبیه به مافیا 3 نیست و مجبور نیستیم در شهر هزاران کمپ را با این سیستم تیراندازی نه چندان خوب فتح کنیم و چند ده ساعت به انجام مأموریت های فرعی مخلتف مشغول شویم.

همان طور که بالاتر گفتیم، چه نسخه اصلی و چه بازسازی شده مافیا، فرایندی بسیار خطی را طی می نماید. بازی نماینده به هیچ وجه تشویق به گشت وگذار در جهانی بازی نمی گردد و بازی مراحل را یکی پس از دیگری و پشت سر هم مقابلتان می گذارد. با این حال، تعدادی آیتم جمع کردنی در نقشه Mafia: Definitive Edition قرار داده شده اند که حداقل اگر تصمیم گرفتید در محیط بازی به گشت وگذار بپردازید، چیزی هم نصیبتان گردد.

نقشه مافیا، به عظیمی مافیا 2 و مافیا 3 نیست و این موضوع با توجه به حجم محتوایی که در آن قرار داده شده، بسیار منطقی به نظر می رسد؛ به خصوص که نقشه بازسازی کاملا وفادار به نسخه اصلی طراحی شده. در واقع حتی از اینکه نقشه بازی در مقایسه با مافیا 3 بسیار کوچکتر است و آن همه مرحله تکراری و خسته نماینده را ندارد، مراحلی که فقط به خاطر پر کردن نقشه در بازی قرار داده می شوند، بسیار شادمان هستیم.

رانندگی در بازسازی مافیا بسیار بهتر از نسخه اصلی طراحی شده و حسابی لذت بخش است. خودروهای دهه 30 بسیار عالی از آب درآمده اند و این بار هم شاهد اضافه شدن موتورسیکلت به بازی هستیم. چه راندن خودروها و چه موتورسیکلت ها، بسیار سرگرم نماینده است؛ طوری که در خاتمه بازی، که رسیدن به آن هم زیاد طول نمی کشد، از بازی گله می کنید که شاید می توانست رانندگی بیشتری را در مراحلش جای دهد. بد نیست اضافه کنیم که مرحله معروف مسابقه مافیا به قوت قبل در بازسازی سر جای خود نشسته و همچنان حسابی اذیت تان می نماید؛ به خصوص اگر تصمیم گرفته باشید تا بازی را روی حالت کلاسیک تجربه کنید.

فرایند مراحل بازسازی مافیا به هیچ وجه چیز عجیب و غریب و تازه ای در خود ندارد و شبیه بیشتر تیراندازی های سوم شخص، شاید حتی بعضی اوقات ضعیف تر از آن هاست. اساسا همان طور که در ابتدای کار گفتیم، قصه و شخصیت های مافیاست که مخاطب را جذب خود می نماید و نه مجموعه ای از مکانیک ها و سیستم ها که به خاطر آن ها، مراحل را پشت سر تجربه کنیم.

با تمام این اوصاف، نباید Mafia: Definitive Edition، به عنوان یک بازسازی که تمام کوشش اش تکرار تجربه ای قدیمی با کیفیت های بالاتر بوده را به خاطر فرایندش مواخذه کنیم؛ مافیای اصلی آن قدر مهم و باارزش است که شاید هرگونه تغییر در فرایند و ساختار مراحل آن، صدای جمعیتی عظیم از هواداران را در می آورد.

به جای آن، جهانی پرجزئیات بازسازی مافیا را تحسین می کنیم که از نو طراحی شده و تجربه ای نسبتا مدرن را به مخاطب امروزی ارائه می دهد، ضمن اینکه دقیقا به مخاطبی که تا به حال مافیا را تجربه ننموده، از نسخه اصلی می گوید.

بهشت گمشده

حتما باید کمی از صحبت را به گرافیک بازسازی مافیا اختصاص دهیم. بازی روی موتورپایه مافیا 3 ساخته شده، اما نه دقیقا همان موتور و تکنولوژی های چند سال پیش. مجموعه ای از قابلیت های گرافیکی تازه در بازسازی مافیا معرفی شده و بعضی از مسائل گرافیکی مافیا 3 هم رفع شده اند.

شهر بازی در مقایسه با مافیا 3 که بیشتر شبیه به نقشه ای نصفه و نیمه و خالی به نظر می رسد، کمی زنده تر شده، اما هنوز هم خالی است و Mafia: Definitive Edition هنوز هم در مقابل بهترین های سبک مثل جی تی تی و رد دد حرفی برای گفتن ندارد؛ طوری که اگر بخواهیم شهر بازسازی مافیا را در زنده بودن با ساخته های راک استار مقایسه کنیم، چیز زیادی درباره آن نمی توانیم بگوییم. با این حال، مثل همواره اضافه می کنیم که کیفیت شهر عالی است و حتی خیابان های نسبتا خالی بازی هم زیبا هستند.

نورپردازی بازسازی مافیا هم پیشرفت عظیمی در مقایسه با مافیا 3 داشته و به جرأت می توانیم Mafia: Definitive Edition را در لیست بهترین نورپردازی های چند سال اخیر جای دهیم. کیفیت شهر بازی و خودروها عالی است و محیط بازسازی مافیا به خوبی حس و حال دهه 30 را تداعی می نماید.

البته که این موضوع، نه فقط به خاطر کیفیت بصری بازی است و موسیقی و برنامه های رادیویی هم بسیار در القای حس حضور در دهه 30 امریکا، مؤثر بوده اند. رادیوی بازی در میان آهنگ های آشنا، تبلیغ ها و برنامه هایی متناسب با زمان خود پخش می نماید که می تواند به خوبی مخاطب را در محیط آن دوره قرار دهد.

بازسازی مافیا همچنین موسیقی متن کاملا جدیدی دارد که به خوبی روی صحنه های جدید و عالی بازی نشسته است. البته نگران نباشید که تم اصلی مافیا تغییری ننموده است.

متأسفانه بازسازی مافیا هم مثل ساخته قبلی سازندگانش باگ فنی کم ندارد، اما تعداد باگ ها به هیچ وجه اندازه شرایط اسفناک مافیا 3 نیست. باگ ها به هیچ وجه تجربه بازی را خراب نکردند و فقط چند بار مجبورمان کردند که دوباره مرحله را لود کنیم؛ ولی هر بار تنها چند دقیقه بازی را از دست دادیم. بازی قدم به قدم چک پوینت دارد که ممکن است حتی به خاطر تعداد باگ ها در آن قرار داده شده باشند.

• نگاه سریع: Mafia: Definitive Edition

تجربه بازسازی مافیا، نه به خاطر فرایند خطی و نه به خاطر یکی دو مشکل فنی، ذره ای لطمه ندیده است. ترجیح می دادیم تا این یکی دو مشکل هم رفع شوند تا با یک بازی بی نقص روبه رو می شدیم؛ اما همین حالا هم می توانیم به راحتی بگوییم که بازسازی مافیا به خوبی ادای احترام خود را نسبت به بازی اصلی، انجام داده است. هواداران مافیا، هرگز ناراضی از پای این بازسازی بلند نمی شوند. از طرف دیگر هم کسانی که گیمرهایی که مافیای اصلی را تجربه ننموده و درگیر نوستالژی حاصل از بازی کردن بازسازی نیستند، از قصه و فرایند بازی لذت خواهند برد.

نام بازی: Mafia: Definitive Edition

تهیه نماینده: 2K Games

سازنده: Hangar 13

سبک: ماجراجویی اکشن

پلتفرم: PS4، Xbox One، PC