رسانه های مصری رئیس الازهر را بایکوت نموده اند - ورزش من و تو

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، به نظر می رسد اختلافات پشت پرده و دلخوری ها میان دانشگاه الازهر مصر بعنوان مهد فقهی اهل سنت با دولت عبدالفتاح السیسی، به تدریج در حال نمایان شدن باشد.

احمد الطیب شیخ دانشگاه الازهر مصر روز شنبه (دیروز) در مصاحبه با شبکه یک مصر از بایکوت و سانسور بی سابقه خویش در رسانه های عمدتا دولتی مصر گلایه کرد و گفت که آن ها هیچ کدام از مقاله های او را منتشر نمی نمایند یا به راحتی اجازه برپایی مصاحبه تلویزیونی نمی دهند.

احمد الطیب اضافه کرد: اگر بخواهیم در مقاله ای پاسخ انتقاد به الازهر را بدهیم، باید کلی دوندگی کنیم تا آن را منتشر نمایند یا اگر بخواهیم در یک شبکه ای سخن بگوییم بسیار بر ما سخت می گیرند و در بیشتر موارد نیز قبول نمی نمایند. یک جریانی علیه الازهر به راه افتاده و قسم به خدا که این جریان جز در خدمت فلسفه داعش و نظام فکری داعش عمل نمی کند.

وبگاه الخلیج اونلاین در این خصوص نوشت که شیخ الازهر پیش از این به طور غیر مستقیم از عبدالفتاح السیسی انتقاد نموده و نسبت به ظلم و خونریزی و تأثیر آن بر جامعه به او هشدار داده بود.

نظرات احمد الطیب درباره حکومت مصر و کنایه های هرچند به ندرت وی به سیستم دولت در محافل حکومتی جنجال زیادی بر پا نموده است؛ تا جایی که السیسی یک بار به او گفته بود: خسته مان کردی جناب شیخ.

نشریه دولتی روز الیوسف نیز در نوامبر 2018 در صفحه اول خود نوشت: فقیهی که عذابمان می دهد... این هم جنجال های واقعی تو ای جناب شیخ.

جابر عصفور وزیر فرهنگ اسبق مصر نیز در مقاله ای در روزنامه الاهرام هشدار داده است که الازهر به دنبال سلطه دینی است. او نوشت: از اینکه سخنان رئیس جمهور و شیخ الازهر در اصول و بنیان ها با یکدیگر در تناقض است؛ به شدت متعجب شدم.

با این حال در اصل این واقعیت که دانشگاه الازهر یک نهاد نزدیک و حتی وابسته به حکومت مصر است، تردیدی نیست. نهادی که رؤسای جمهور مصر تا سال 2012 رئیس آن را انتخاب می کردند و شخص احمد الطیب نیز حاصل انتخاب حسنی مبارک در 19 مارس 2010 است.

دانشگاه الازهر در طول انقلاب مردم علیه حسنی مبارک هیچ گاه حاضر به موضع گیری علیه وی نشد و از سوی دیگر در جریان براندازی دولت محمد مرسی نیز دانشگاه الازهر خواهان عدم اجرای دستورات صادره از سوی وی شد؛ بنابراین دلخوری های فعلی احمد الطیب یا بعضی کنایه های او را به راحتی نمی توان حمل بر تغییر مشی دانشگاه الازهر دانست.