تغییرات اقلیمی و تاثیرگذاری شگرف بر حیوانات - ورزش من و تو

به گزارش خبرنگاران، آتلانتیک در این رابطه می نویسد: در ماه ژوئن سال جاری میلادی، سیلاب های فاجعه بار در جنوب شرق استرالیا، پدیده ای عجیب و غریب را از خود برجا گذاشتند. نوعی عنکبوت خاص که تار های ابریشم مانندی را دارد و در برخی منطقه ها تا نیم مایل امتداد پیدا می کند، بر روی سواحل و رودخانه ها و کنار جاده ها و مزارع، با تعداد فراوان عبور می کردند و به شکل مناره های درخشان، در برخی مکان ها از بالای تابلو های بزرگراه ها و همچنین درخت ها بالا می رفتند و موجب جلب توجه همه شدند. این در حالی است که پیشتر این عنکبوت ها در منطقه مذکور زیستگاه های طبیعی داشتند و نیازی به اینکه وارد دیگر منطقه ها شوند نبوده است. در شرایطی که سیلاب ایجاد می شود، این عنکبوت ها بسیاری از منطقه های که به صورت طبیعی، زیستگاه آن ها تلقی می شود را رها می کنند (آن ها به طور خاص در زیرزمین لانه دارند).

به گزارش خبرنگاران، آب و هوا در جنوب شرق استرالیا نظیر هر منطقه دیگری در جهان در حال تغییر است. به طور خاص از دهه 1960 میلادی، وقوع تغییرات اقلیمی مخصوصا در جنوب شرق استرالیا بارزتر و آشکارتر شده است. در این راستا، این منطقه ها شاهد دوره های گرماییِ داغ تر و سیلاب های شدیدتر بوده اند. دانشمندان پیش بینی می کنند که دوره های خشک و گرم، طولانی تر خواهند بود و دوره های بارشی، علی رغمِ کوتاه بودن، با سیلاب های سهمگین رو به رو هستند. تمامی این ها نشانه هایی هستند که با تکیه بر آن ها می توان پیش بینی های روشنی را در مورد آینده ارائه کرد. بسیاری از گونه های جانوری از جمله عنکبوت ها قادر نخواهند بود که لزوما خود را با تغییرات نو وفق دهند و متحمل آسیب های جدی می شوند.

در این نقطه یک سوال مطرح می شود: چطور باید یک جهان را با وقوع تغییرات قابل توجه، سازگار و هماهنگ کرد؟ این همان سوالی است که تمامی رشته های مرتبط با زیست شناسی به نوعی باید خود را برای پاسخ دادن به آن آماده کنند. با این حال یک سوال اساسی دیگر نیز مطرح می شود: در این فضا، حیوانات باید چه کنند تا بتوانند همچنان به حیات خود ادامه دهند؟

تور هنسون، زیست شناس، درکتابی با عنوان زیست شناسیِ فریبنده و مجذوب کنندهِ تغییرات آب و هوایی به طور خاص به راهبرد هایی اشاره می کند که در چهارچوب آن ها حیوانات در برابر محیط های در حال تغییر مقاومت کرده و و حتی خود را با آن ها هماهنگ نیز می کنند. او کاملا این نکته را روشن می سازد که آسیب پذیری ها در برابر تغییر به طور مساوی ایجاد نشده اند. آنچه ما انسان ها در چهارچوب بحران تغییرات آب و هوایی هراس داریم که در نهایت به سرمان بیاید، از هم اکنون برای بسیاری از جانوران و حیواناتِ ضعیف تر در حال وقوع است. با این حال، همه حیوانات در رابطه با عادت خود به زندگی در یک زیستگاه مشخص، آسیب پذیر نیستند. برخی در مواجهه با شرایط نو، انعطاف پذیری زیادی را از خود نشان می دهند. در این رابطه حتی انعطاف پذیری در برخی گونه های جانوری به مثابه بخشی از فرآیندِ تکامل آن ها، مطرح و ایجاد می شود.

هانسون به طور خاص اشاره می کند که شرایط نباید حالتی کشنده داشته باشند تا حامل پیامد باشند. برای مثال برای یک خزنده آفتابگیر که دمای بدن خود را با ورود و خروج از سایه تنظیم می کند، گرمای زیاد یک عاملِ استرس زای حاد است. در این رابطه وقتی مثلا مارمولک ها مجبور می شوند به علت گرمای زیاد، مجبور می شوند چهار ساعت یا بیشتر پناه بگیرند، عملا حیوانات کمتری را شکار می کنند، کالری کمتری مصرف می کنند و عملا تولید مثل را نیز متوقف می کنند. از این رو جمعیت آن ها با کاهشِ شدید رو به رو می شود.

ما انسان ها با بسیاری از اعمال خود که فرایند تغیرات اقلیمی را تشدید می کنند، عملا عامل اصلیِ بسیاری از حوادث و اتفاقاتی هستیم که در شرایط کنونی بر سر جانوران و حیوانات مختلف می آیند. فرایندِ تغییرات اقلیمی حتی سیر تکامل حیوانات و جانوران گوناگون را نیز تحت تاثیر قرار داده است.

در این رابطه بسیاری از حیوانات به سرعت، بواسطه تغییرات مختلف در محط پیرامونی خود تغییر می کنند. در این راستا به طور خاص پرندگان و ماهی ها به شدت از فرایند تغییرات اقلیمی متاثر شده اند و در بسیاری از گونه های آن ها، شاهد بروز تغییرات ژنتیکی هستیم. در بسیاری از منطقه ها صنعتی نیز جغد ها به جای رنگِ عمدتا خاکستری خود، به رنگ قهوه ای تبدیل شده اند. بسیاری از گونه های پروانه ها نیز بر اثر تغییرات اقلیمی، دچار تغییر رنگ خود شده اند.

تغییرات اقلیمی و اثرگذاری آن بر حیوانات عملا موجب می شود تا بسیاری از حیوانات که زمانی کاملا برای ما آشنا بوده اند و آن ها را با ویژگی های خاصی می شناختیم، عملا آشنا بودنِ خود را برای ما از دست بدهند. بر اساس بسیاری از ارزیابی ها، شدت و میزان گاز های گلخانه ای در جهان در سال 2050 به اوج خود می رسد، همین مساله حاکی از این است که انسان عملا جهانی را ساخته که کمتر از قبل برای بسیاری از گونه های جانوری و حیوانات، خوشایند است و در عمل، الگوی زندگی و حتی ساختار ژنتیکی آن ها را تغییر خواهد داد.

در واقع، بسیاری از جانوارن و حیوانات، سبک زندگی طبیعی خاصی را دارند که این سبک زندگی، تا حد زیادی با ویژگی های محیطی که آن ها در آن زندگی می کنند تطابق دارد. مساله تغییرات آب و هوایی، عملا شرایط زندگی آن ها را تعغییر داده و همین مساله موجب می شود که یا آن ها خود را با قالب های نو زندگیه هماهنگ سازند و یا با آسیب های جدی در ادامه حیات خود و حتی با خطر انقراض رو به رو شوند.

نباید فراموش کرد که تضعیف هرکدام از گونه های جانوری و حیوانات در چرخه طبیعی، به مثابه گم شدن یک تکه پازل است که می تواند تاثیرات منفی قابل توجهی را با خود به همراه داشته باشد. جدای از این ها، همانطور که پیشتر گفته شد، تغییر در الگوی زندگی جانوران و حیوانات مختلف، به نوعی موجب ایجاد تغییرات ژنتیکی و طبیعی نیز در آن ها خواهد شد و عملا موجب می شود تا تصور سابق ما از بسیاری از حیوانات و شکل ظاهری آن ها، تغییرات قابل توجهی را تجربه کند.