مردی که با گوش هایش می بیند - ورزش من و تو

دانیل همه اینها را به کمک توانایی و استعدادی ویژه ای به نام موقعیت یابی به وسیله بازتاب صدا یا اکولوکیشن انجام می دهد. اکولوکیشن استعداد ویژه ای است که بعضی از نابیناها دارند.

دانیل می تواند با دهانش صدای کلیک خاصی فراوری کند و مثل دولفین ها بازتاب این صدا را بشنود و ردیابی کند. دانیل زمانی که دو ساله بود، آغاز به این کار کرد. البته خیلی از بچه ها نابینای دیگر هم این کار را می نمایند، اما به خاطر منع شدن و تصور اینکه ممکن است از آنها جلوه بدی در اجتماع به اسم یک آدم ناتوان ایجاد گردد، به وسیله اطرافیان از این کار منع می شوند.

کیش برای درآوردن صدای کلیک، زبانش را سریع و محکم به سقف دهانش می زند، با این کار یک خلأ موقتی ایجاد می نماید و همین خلأ صدای کلیک ویژه را فراوری می نماید. انسان ها به خاطر داشتن دو گوش، توانایی ردیابی محل صدا را دارند. از آنجا که امواج صوتی به یکی از گوش های زودتر از گوش دیگر می رسد، مغز از روی همین تفاوت زمانی متوجه جهت زمانی می گردد. در حقیقت همان طور که ما به کمک دو چشم خود، دید سه بعدی داریم، یک شنوایی سه بعدی هم داریم.

کیش، البته، به صورت مؤثر و به جا و بر حسب احتیاج از کلیک هایش استفاده می نماید. وقتی او بیرون است، صدای کلیک های بلندتری درمی آورد. به این ترتیب می تواند یک ساختمان را از 300 متری، یک درخت را از ده متری و یک آدم را از از دو متری تشخیص بدهد. او می تواند اشیایی با مقدار 14 سانتیمتر را تمیز بدهد و حتی بین وسایل نقلیه مختلف، تفاوت قائل گردد.

یک پژوهشگر با MRI تحقیقاتی روی مغز دانیل انجام داده است و متوجه شده است که هنگامی که مغز او مشغول موقعیت یابی به وسیله بازتاب صدا است، قشر پس پسری مغز او فعال می گردد. جالب است که همین قسمت مغز، وظیفه پردازش داده های بینایی را دارد. مغز عملکرد عجیبی دارد، وقتی این قسمت مغز از داده هایش محروم گردد، یک عملکرد ثانویه پیدا می نماید و می تواند داده های شنوایی را پردازش کند و یک تصویر ذهنی از موقعیت اشیای اطراف ایجاد کند.

منبع : 1Pezeshk.com